Allah bizim iyi amellerimizin sayısına bakmayacak, iyi amellerimizin ağırlığına bakacak, o iyiliğe ne kadar emek sarf edildiğine bakacak, onun için yapılan fedakarlıklara bakacak. Bu dünyadayken, şu anda, yargılayabileceğimiz tek şey sonuçlar. İkinci sırada gelen takım hakkında bildiğimiz tek şey, ikinci oldular, şampiyon olamadılar. “Antrenmanda çok çaba sarf ettiniz ve çok çalıştınız” falan demezsin, “Kazanamadınız”, bitti. Diğer şeylerin bir önemi yok. Golü attın ya da atamadın, kazandın ya da kazanamadın. Biri, maalesef, seçimi kazandığında “Hey, ben kazandım” diyor. Diğeri “Aa, iyi çabaladım ama” demiyor, çaba bir işe yaramıyor bir şey elde edemedim ki. İyi bir iş görüşmesi geçirdiğinde ama işi alamadığında iş görüşmenin iyi geçmesi, özgeçmişinin iyi olması, hazırlıklı olman vesaire bir anlam ifade etmiyorlar.
Tüm bu çabaların bu dünyada bir anlamı yok. Çünkü biz çabaları değerlendirmiyoruz. Biz sonuçları değerlendiriyoruz. Umurumuzda olan şey bu. Ama o gelecek hayatta, gerçek tartı kurulduğu zaman sonuçların bir anlamı olmayacak. Sonuçlar önemsiz olacak. O gün önemli olacak olan tek şey, çabalar. Samimi çabalar. Bu da aslında temel ilke. Allah diyor ki: “İnsan kendi çabaları dışında lehine hiçbir şey bulamayacak.”
Ne çaba gösterdiysen, önemli olan tek şey bu olacak. Kimse senin çabanı göremez. Kimse senin uğraştığın şeyleri göremez. Senin için ne kadar zor olduğunu kimse göremez. Ama Allah görüyor ve kıyamet gününde bunları ortaya çıkaracak. Son olarak sizlere bizim hafife aldığımız bazı şeylerden bahsedeceğim çünkü burada amellerin ağır veya hafif olmasından bahsediyorum, Allah diyor ki, bazen insanlar çok çabaladıklarını veya Allah’a gösterecekleri şeylerin fazla olduğunu düşünürler. Bir mescit inşa ettim, şunu yaptım, bunu yaptım, ama belki de Allah tüm bunları senin için kolay kıldı ve hiç çaba gerektirmedi. O koca şeyleri görüyorsun ve düşünüyorsun: “Allah’a bu alanın ölçüsünü, yazdığım çekin büyüklüğünü göstereceğim”. Bu hayatta o büyük çekin ağırlığı var ama diğer hayatta o çekin bir ağırlığı olmayacak. Çok ufak bir ağırlığa sahip olacak.
وَقَدِمْنَا إِلَى مَا عَمِلُوا مِنْ عَمَلٍ فَجَعَلْنَاهُ هَبَاء مَّنثُورًا (Furkan/23)
“Yaptıkları şeyleri alıp toza çevireceğiz”. Hiçbir ağırlığı olmayacak. Amellerimizin arkasında samimiyet olmalı ki ağırlıkları olsun. Amellerimizin arkasında çaba olmalı, mücadele olmalı, işte o zaman Allah yaptığının değerli bir şey olduğuna kanaat getiriyor. Bir şeyi sevdiğin, birini memnun etmek istediğin zaman görünen şey senin çabandır. Bu arada bu dünyada senin çabanı gören tek insanlar, gerçekten sevdiklerindir, ebeveynlerindir. Sınavdan kalsan bile annen gelip- baban azarlayabilir belki – ama annen gelip “Çok çalıştın, geceleri uyumadın biliyorum” deyip seni teselli edecektir. En azından annen hakkını biraz teslim edecektir. Bir umut, bir takdir kaynağı olacaktır. Yani sevilen biri olduğu zaman, çabanı görecektir. Bizi Allah’tan daha fazla seven mi var?
