Zeyd bin Hattab:
خالَك أَبو الْحَكَمْ، هَلَكَ الْقَوْمُ أنَّ أطاعوه
Dayın Ebu Hakem, ona uyan kavim helak olur.
Ömer bin Hattab:
إنَّهُ خالي على كُلِّ حال
Ne olursa olsun o benim dayım.
Zeyd bin Hattab:
لا أَغْبِطُكَ عَلى خؤلةِ وإِنْ كُنْتُ أَغْبِطُكَ عَلى كُلِّ ما عَداه
Sana o hariç her konuda gıpta etsem de dayın konusunda sana gıpta etmiyorum.
وَكَفَانِي مِنْكَ أنَّ كان آبانا واحِد، وإن لَمْ تَكُنْ أُمُّنا واحِدة
Annemiz bir olmasa da aynı babadan olmamız bana yeter
وأَنْتَ واللهِ أَحُبُّ النَّاس إلي
Vallahi en sevdiğim insan sensin
وَإِنِّي أَعْلَمُ أَنَّكَ بَرٌّ بِأخْوالِكِ، والْبِرُّ خَيْر
Dayılarına da vefalı olduğunu biliyorum vefa iyi bir şeydir
وَإِنِّي أَعْلَمُ أنَّ أَخي عُمَرْ بِنْ الْحَطَّابْ لا يُسْلِمُ عَقْلَهُ إلاّ إلى خَيْر
Ayrıca biliyorum ki kardeşim Ömer bin Hattab aklını ancak hayra kullanır.
وإِنْ رَأَى الْيَوْم رأيًا ورَأَى غَيْرِه أَحْسَنَ مِنْه, لَمْ يُكابِر
Bugün bir görüşü varsa ve ondan daha iyi başka bir görüş olursa inat etmez
فإن ظاهِرِهُ كَباطِنِه
İçi dışı birdir.
لِأَنَّه لا يَحْكُمُ رَأْيَهُ رَجاءَ أَحَداٍ أَوْ خَشْيَةً مِنْه
Kimsenin isteği veya korkusuyla görüşünü değiştirmez
فإنْ صَحَّ عِنْدَهُ الرأي فهُوَ دِينِهُ
Görüşü haklıysa dini gibidir
رَضي مَنْ رَضي وكَرِهَ مَنْ كَرِهَ
Kimse razı olsun veya olmasın
وإنْ كانَ خالَهُ أبو الْحَكَم بِنْ هِشام
Bu kimse dayısı Ebu Hakem bin Hişam olsa bile
