Anne babalar yuvaları savaş nedeniyle yıkılmışken çocuklarına nasıl güvenli bir ortam yaratıp onları koruyabilirler? Bu etkileyici konuşmada, psikolog Aala El-Khani Suriye’deki krizden etkilenen ailelerden öğrendiklerini ve onlar için yaptıklarını anlatıyor. Sorduğu soru ise: İçinde sevgi barındıran bu ebeveynlerin, çocuklarına en çok ihtiyaçları olan sevgi ve güven duygusunu yeniden hissettirmelerini nasıl sağlarız?
“2013 yılında, annelerle beraber mülteci kampı çadırının soğuk ve sert zemininde oturarak bir odak grubu toplantısı yapıyorduk. Benim tam karşımda, 13 yaşında olduğunu tahmin ettiğim bir kızın başını dizlerine yasladığı, yaşlıca bir kadın duruyordu. Küçük kız ise yaptığımız görüşme sırasında hiçbir şey söylemeden, dizlerini göğsüne doğru çekmiş bir şekilde durdu. Yaptığımız görüşmenin sonlarına doğru, annelere zaman ayırdıkları için teşekkür ederken o kadın küçük kızı göstererek bana baktı ve “Bize… yardım edebilir misin?” dedi Ne istediğini kestiremedim ama küçük kıza baktım ve gülümsedim, Arapça dedim ki, “Salaam alaikum. Shu-ismak?” “İsmin nedir?” Bana şaşkın ve biraz da korkak bir şekilde baktı, ama sonra “Halul” dedi. Halul, Arapça’da yaşı küçük kızlar için kullanılan Hala kelimesiyle aynı anlama geliyor. Bu noktada Hala’nın 13’ten çok daha büyük olduğunu düşündüm. Ve haklıydım, Hala 25 yaşında, 3 çocuk annesi bir kadındı. Hala kendinden emin, ilgili, sevgi dolu bir anneymiş çocuklarına karşı, ama savaş bunların hepsini değiştirmiş. Hayatını, bombaların şehrine düşüşünü ve patlamaları duyarak geçirmişti. Savaş uçakları evlerinin yakınından geçip bombalar bırakırken, çocukları sesten çok korkup bağırırlarmış. Hala da hızlıca yastıkları alır ve çocuklarının kulaklarını kapatırmış, duymasınlar diye. Bu sırada kendi bağırırmış. Kampa ulaştıklarında ve bir şekilde güvende olduklarını hissettiğinde çocukluğundaki gibi davranmaya başlamış. Ailesini tamamıyla reddetmiş, çocuklarını ve kocasını. Hala artık başa çıkamıyordu.”
2016, TEDxManchester
