DİNDE SEBAT İÇİN DUA ET!
Bir gün alimlerden birine şöyle denmiş; falan kişinin ayakları kaymış “dini anlamda”
Alim: ayaklarının kayması iki nedenden biridir;
– Sebat için dua etmemiş
yahut
– İstikamet üzere iken bu nimete şükretmemiş.
Unutma ki!
Allah’ın seni hidayet üzere kılması senin mükemmel biri veya itaatkar olmandan değildir. Bilakis O Rabbinden sana bir rahmettir, her hangi bir anda onu senden çekip alabilir. Bu nedenden dolayı aman ha aman sakın yaptığın amelinle ve ibadetinle mağrurlanma! Birde aman sakın ha sakın ayağı kaymış birini küçümseme! Allah’ın rahmeti olmasaydı belki onun yerinde sen olurdun.
Şu ayeti kerimeyi defalarca yavaş yavaş sindire sindire oku;
وَلَوْلاَ أَن ثَبَّتْنَاكَ لَقَدْ كِدتَّ تَرْكَنُ إِلَيْهِمْ شَيْئًا قَلِيلاً
“Eğer seni sebatkar kılmasaydık, gerçekten neredeyse onlara birazcık meyledecektin. (İsra 74)”
Sakın ha sakın sanma ki istikamet üzere olman senin başarılarındandır.
– Bak
– Oku
– Tefekkür et!
Rabbimiz beşeriyetin efendisine ne diyor: ‘Eğer seni sebatkar kılmasaydık’
Biz o zaman ne diyelim kendimize?!
Şehr İbni Havşeb şöyle dedi:
Ümmü Seleme radıyallahu anhâ’ya:
– Ey mü’minlerin annesi! Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem senin yanında bulunduğu zamanlarda en çok hangi duayı okurdu? diye sordum. O da şöyle dedi:
– Çoğu zaman “ يا مُقلبَ القُلوبِ ثَبِّتْ قلْبي علَى دِينِكَ (Yâ mukallibe’l-kulûb! Sebbit kalbî alâ dînik) Ey kalpleri halden hale çeviren Allah! Benim kalbimi dininden ayırma!” diye dua ederdi.
(Tirmizî, Kader 7, Daavât 90, 124. Ayrıca bk. Ahmed İbni Hanbel, Müsned, IV, 182, VI, 91, 251, 294, 302, 315)
